Strona główna / Artykuły ślubne i weselne / Zdrowie i uroda

Jako początek ciąży lekarze traktują pierwszy dzień ostatniej miesiączki, chociaż tak naprawdę pierwszym dniem ciąży jest dzień w którym nastąpi zapłodnienie, czyli połączenie komórki jajowej z plemnikiem. Następuje to około 14 dni przed data kolejnej miesiączki, w czasie owulacji, dlatego też faktyczna ciąża trwa ok. 38 tygodni – licząc od momentu zapłodnienia.

W okresie ciąży w ciele kobiety zachodzi bardzo wiele zmian – rozwijający się płód i jego potrzeby powodują nie tylko zmiany fizyczne (powiększenie brzucha, piersi), ale także zmiany hormonalne, a także zmiany w funkcjach samego organizmu.

Zaraz po zapłodnieniu, czyli wedle datowania lekarzy - w trzecim tygodniu ciąży - jeszcze nie widać żadnych zmian w organizmie kobiety. Może ona czasem odczuwać lekkie bóle w podbrzuszu, a w czasie zagnieżdżania się zarodka w macicy może dojść do niewielkiego krwawienia, które większość kobiet uznaje za wcześniejszą miesiączkę. W tym czasie wykonanie testu ciążowego najprawdopodobniej nic nie wykaże – zmiany są jeszcze zbyt niewielkie, a poziom hormonów zbyt niestabilny, aby wyniki były wiarygodne.

Wszystko zmienia się w kolejnym tygodniu ciąży – dochodzi w nim do zagnieżdżenia się zarodka w błonie śluzowej wyściełającej macicę. Kobieta w tym czasie może się czuć tak, jak przed miesiączką, dlatego tez tak wiele kobiet nie od razu zauważa, iż nosi w sobie dziecko.

Na początku drugiego miesiąca ciąży cały czas nie widać fizycznych zmian w wyglądzie kobiety, jednakże można już zaobserwować pierwsze, charakterystyczne symptomy ciąży - pojawiają się częste skurcze i bóle brzucha, obrzmienie i bolesność piersi, wzrost apetytu, napady zmęczenia oraz poranne mdłości.

Powodem lekkich kurczy w dole brzucha oraz uczucia rozciągania jest powiększanie się macicy, a także rozciąganie się wiązadeł, aby jama brzuszna była w stanie pomieścić macicę. Objawy te zwykle nie są zbyt dokuczliwe i stosunkowo szybko ustępują.

Poranne mdłości są najbardziej typowym, a często też najbardziej uciążliwym, objawem ciąży - cierpi na nie aż ponad 70% kobiet. Podobnie jak nagłe napady zmęczenia, tak i mdłości spowodowane są wzrostem stężenia progesteronu – hormonu niezbędnego do utrzymania ciąży. Niestety nie ma na nie sprawdzonego „lekarstwa” – niektórym kobietom pomaga wąchanie plasterka cytryny, picie herbatek z imbiru czy przegryzanie np. suchych herbatników, a niektórym nie pomaga nic i jedynym wyjściem dla nich jest po prostu przeczekanie. Z tego też powodu wiele kobiet w pierwszych dwóch miesiącach ciąży bardzo niewiele przybiera na wadze, a niektóre nawet chudną. Z tego też względu istotne jest, aby w tym okresie wprowadzić zbilansowaną i zdrową dietę, dostarczającą organizmowi kobiety i rozwijającemu się płodu wszystkich potrzebnych składników.

Wrażliwość piersi, spowodowana zwiększeniem ilości estrogenów i progesteronu, jest bardzo podobna do tej, którą kobieta odczuwa podczas każdej menstruacji. Wzrost stężenia estrogenów stymuluje także rozwój gruczołów mlecznych, poprawia ukrwienie piersi i zwiększa ilość tkanki tłuszczowej. Wszystkie te zmiany przygotowują piersi do roli, jaką mają spełniać – do karmienia dziecka.

Przez cały czas trwania ciąży powiększa się macica - pod koniec drugiego miesiąca ciąży (ok. 7-8 tygodnia) zaokrąglony brzuszek nie jest jeszcze bardzo widoczny, jednakże pojawia się już lekkie zwiększenie obwodu bioder, a kobieta może zacząć mieć problemy z dopinaniem się w pasie. Właśnie powiększająca się macica i jej zwiększający się nacisk na pęcherz moczowy są bardzo często przyczyną częstego oddawania moczu, które może być dosyć uciążliwe – szczególnie w nocy.
Podłoże hormonalne mają także inne, mniej przyjemne zmiany w organizmie kobiety. Niektóre przyszłe mamy mogą u siebie zauważyć powiększenie tarczycy i rozpulchnienie dziąseł.

Bardzo wiele ciężarnych doświadcza w tym okresie częstych zmian nastrojów, rozchwiania emocjonalnego i skłonności do płaczu, które spowodowane są po części przez hormony (estrogeny i progesteron) ale także przez poczucie niepewności i lęku przed zmianami w życiu, lęku o dziecko czy też inne obawy.

Niektóre kobiety w czasie trwania ciąży doświadczają pewnych trudności z zasypianiem. Powodów może być wiele: częste parcie na pęcherz i wycieczki do toalety, problemy z trawieniem, mdłości, a nawet nieustanne zamartwianie się o to, co przyniesie przyszłość, obawy o zdrowie dziecka itp. Najlepszym wyjściem w takiej sytuacji jest ustalenie przyczyny takich problemów i próba wyeliminowania jej (np. rezygnacja ze spożywania produktów ciężkostrawnych, tłustych czy ostrych – szczególnie przed snem, czy ograniczenie picia płynów tuż przed snem) albo zastosowanie lekkich ziołowych środków na uspokojenie – zawsze po konsultacji z lekarzem.

Z upływem kolejnych tygodni ciąży kobiety coraz bardziej przybierają na wadze – aż do porodu może to być od 11 do 13-16 kg, jednakże może to ulec zmianie w zależności od tego ile kobieta ważyła przed ciążą (kobiety z niedowagą mogą przybrać na wadze więcej). Większość tych kilogramów to masa ciała dziecka oraz całego systemu, który utrzymuje je przy życiu, jednak jeśli kobieta nie przestrzega zbilansowanej diety i będzie zbytnio folgowała swoim zachciankom pokarmowym, może przytyć znacznie więcej. Chociaż szacuje się, że ponad 85% kobiet ciężarnych przynajmniej raz doświadczyła zachcianki pokarmowej, przyczyna tego zjawiska nie jest dokładnie określona. Mogą to być zmiany hormonalne bądź też czynniki emocjonalne, albo połączenie obu tych elementów. Faktem jest, że stanowią nieodłączną część ciąży i nie są groźne - o ile pozostają pod pewną kontrolą.