Strona główna / Artykuły ślubne i weselne / Ślub i wesele

Chyba każda para młoda styka się z przesądami ślubnymi – takimi, które bawią i traktowane są lekceważąco i z przymrużeniem oka, ale także z takimi, które czasem potrafią nawet spędzić sen z powiek i przyprawić o prawdziwy zawrót głowy.

Z przesądami stykamy się na co dzień i nie będzie chyba przesadą stwierdzenie, że dotyczą one niemal każdej sfery życia. Nic więc dziwnego, że odrębną grupę przesądów stanowią te, związane z tak ważnym wydarzeniem jak zmiana stanu cywilnego. Wiele panien młodych już w dzieciństwie słyszało o „czymś niebieskim, czymś pożyczonym, czymś nowym i starym”. Stosowanie się do przesądów ma zapewnić pomyślność lub uchronić przed katastrofą. I chociaż we współczesnych czasach prym wiedzie przede wszystkim racjonalne myślenie, to przesądy wywierają na wielu z nas dość znaczący wpływ. Spróbujmy więc przyjrzeć się bliżej przesądom ślubnym i jakoś je poskromić...

Magii czar...

Nie tak dawno temu całą Polskę obiegła wiadomość o prawdziwym „boomie” na magiczną datę. Chodzi oczywiście o dzień 07.07.2007 – trzy siódemki, które zwykle kojarzone są ze szczęściem, miały stać się gwarancją wyjątkowej pomyślności dla szczęśliwców, którzy tego dnia zdecydowali się zawrzeć związek małżeński. I rzeczywiście wiele par wyznaczyło termin ślubu właśnie na ten dzień, głęboko wierząc w magiczną moc siódemek mających zagwarantować im wieczną sielankę. Odezwały się jednak i głosy przeciwników tej daty, których argumenty również opierały się o magię, tyle, że w nieco ciemniejszych odcieniach. Otóż niektórzy ze znawców przesądów przestrzegali przed zawieraniem związków siódmego lipca 2007 roku głosząc, że trzy siódemki w tej dacie oznaczają „kosę śmierci” (a już sama nazwa nie zwiastuje niczego dobrego). Swoje trzy grosze dorzucili także numerolodzy, którzy uznali, że faktycznie data do najszczęśliwszych nie należy. W efekcie część par zawczasu zmieniła termin ślubu, tak „na wszelki wypadek”.

Przesądy dobre, przesądy złe

Jak odnaleźć się w gąszczu przesądów ślubnych? Jak zachować zimną krew, gdy przyjaciółka w zaufaniu odradza nam ślub w maju, a znajoma para zachęca do wyznaczenia terminu w miesiącu, w którego nazwie figuruje magiczna literka „r”? Przede wszystkim warto chyba nabrać odrobiny dystansu, a na przesądy spojrzeć z lekkim przymrużeniem oka. Zwłaszcza, że część z nich tak naprawdę zwyczajnie się „zdezaktualizowała” i od dawna nie ma racji bytu. Przykład? Choćby nieszczęsny maj, na którym „wiesza się psy” mówiąc: „w maju ślub – szyki grób”. Skąd tak tragiczna wróżba? Otóż według znawców tematu powiedzenie to powstało w dość zamierzchłych czasach, a swoje korzenie ma na biednej, polskiej wsi. Niegdyś naturalne było, że zaraz po ślubie młoda mężatka zachodziła w ciążę – w przypadku, gdy ślub miał miejsce późną wiosną czy wczesnym latem (np. w maju), termin porodu przypadał zimą. Wiele noworodków umierało z powodu panujących w nieogrzewanych domach warunków. Dlaczego akurat padło właśnie na maj, nie jest do końca pewne, ale porzekadło się utarło i „straszy” do dnia dzisiejszego. Podobnie jest z wieloma innymi przesądami, które współcześnie nie mają żadnego racjonalnego uzasadnienia.

Niektóre przesądy z kolei, choć zatraciły swoje pierwotne znaczenie, są tak silnie zakorzenione w naszym społeczeństwie, że stanowią bardziej część tradycji niż przykład starych porzekadeł. Przyjrzyjmy się tym najpopularniejszym i spróbujmy wyjaśnić znaczenie choć części z nich. A zatem wszem i wobec wiadomo, co następuje:

• Panna młoda w dniu ślubu powinna mieć przy sobie:
  • coś niebieskiego – ma zapewnić płodność i wierność małżonka,
  • coś używanego – ma zagwarantować lojalność najbliższych,
  • coś pożyczonego – ma sprawić, że stosunki w nowej rodzinie układać się będą pomyślnie,
  • coś nowego – co sprowadzić ma na małżonków bogactwo.
• W drodze do ołtarza para młoda powinna się uśmiechać – ponieważ taka będzie cała ich droga przez życie.
• Jeśli świece na ołtarzu palić się będą równym płomieniem, związek małżeński będzie harmonijny. Jeśli płomień będzie niespokojny – małżeństwo nie będzie zbyt zgodne.
• Ta osoba, która „okręci” drugą podczas odchodzenia od ołtarza, będzie mieć dominującą pozycję w małżeństwie.
• Nakrycie rąbkiem sukni buta pana młodego będzie oznaczać, że żona będzie go trzymać „pod pantoflem” .
• Pan młody powinien przenieść pannę młodą przez próg, by uchronić ja przed ewentualnym potknięciem – a mogłoby ono spowodować „potknięcia” w małżeństwie.
• Podczas nocy poślubnej pan młody powinien zdjąć pannie młodej podwiązkę zębami – ma to zagwarantować małżeństwu udane życie erotyczne.

Powyższa lista stanowi oczywiście tylko kroplę w morzu przesądów ślubnych, których istnieje całe zatrzęsienie. Nie należy jednak traktować ich zbyt dosłownie, a już na pewno nie warto się nimi kierować. Z drugiej strony uparte „robienie na przekór” też stanowi coś w rodzaju przesądu. Jedna z przyszłych mężatek uznała kiedyś (i za słuszne uznała nawet opowiedzieć o tym na internetowym forum dyskusyjnym), że w żadne głupie porzekadła nie wierzy, w związku z czym ślub weźmie w maju, nie będzie mieć niebieskiej podwiązki, niczego pożyczonego, starego itd. Niemal wszystkie udzielające się w wątku forumowiczki orzekły zgodnie, że takie zachowanie jest jeszcze bardziej przesądne niż zwykłe poddanie się tradycji.

A jak jest naprawdę? Warto pamiętać, że przecież to, jak będzie układać nam się w życiu i w małżeństwie zależy od nas samych – od wzajemnej miłości, szacunku, czy umiejętności zawierania kompromisów, a nie od zakrywania buta suknią czy „okręcania” przy ołtarzu. Przesądy mogą dodać nieco pikanterii i tajemniczości, a czasem wywołać uśmiech na twarzy, ale na pewno nie powinny spędzać nam snu z powiek i doprowadzać do zmian snutych od dawna planów. Może zamiast przesądów postarajmy się usłuchać jednej z ludowych mądrości i zapamiętajmy, że każdy z nas jest kowalem własnego losu. I tego rzeczywiście warto jest się trzymać.